W czasie celebracji Mszy Świętej obowiązują pewne zasady.
- celebrans- czyli kapłan, ksiądz. Mężczyzna, który władzą biskupa otrzymał specjalne święcenia uprawniające do odprawiania mszy św./ i nie tylko- zobacz zakładkę Sakramenty/
- ubrany w strój liturgiczny, który jest różny w zależności od rodzaju liturgii: zachodnia, wschodnia .
W naszej- rzymskiej:
- ozdobny „płaszcz”na zewnątrz ornat
- pod spodem alba – biała szata do stóp
- przewieszony przez szyję wąski pasek- stuła
- może być jeszcze cingulum– sznurek do przewiązywania alby, żeby się księdzu pod nogami nie plątała
.
- mszę świętą odprawia się na ołtarzu- specjalnym stole. Ołtarz jest zwykle w centrum kościoła, tak, żeby wierni mogli dobrze widzieć i słyszeć celebransa/księdza odprawiającego liturgię/. Ze względu na szacunek dla Ciała i Krwi Pana Jezusa używa się specjalnych naczyń, na ogół złoconych, przynajmniej w środku. Przed rozpoczęciem mszy św. ustawia się naczynia w określonym porządku i dodaje „serwetki” czyli niezbędną „bieliznę” mszalną.
- kielich- do niego wlewa się wino z odrobiną wody.
- patena- na niej leżą hostie- czyli chleb do konsekracji
- ampułki- do wina i wody
- tacka- nad nią kapłan symbolicznie obmywa palce
- opcjonalnie- puszka- naczynie do przechowywania konsekrowanych hostii, czyli chleba zamienionego w Ciało Pana Jezusa, które zostaną po rozdaniu wiernym, czyli Komunii. Przechowuje się je w tabernakulum/patrz Msza Święta/
- -puryfikaterz- chusta służy do wycierania kielicha, ust i palców celebransa. Chusta ta wygląda jak ręczniczek i przed
puszka z hostiami
mszą kładzie się ją na kielich.
- -palka-następnie na kielich kładzie się palkę (sztywny wyszywany kwadracik), taka przykrywka, żeby nic nie wpadło do kielicha
- -korporał- na palkę kładziemy korporał (kwadratowa serwetka), który potem przed rozpoczęciem Mszy św. rozkłada się na ołtarzu i na tym ustawia kielich. Taki dodatkowy obrusik.
tak wygląda przygotowany ołtarz
wyposażenie dodatkowe:
ministrant lub ministrantka-ten, co idzie przed księdzem, wierci się przy ołtarzu, pomaga, czyta Pismo Święte-nazywa się wtedy „lektor”, dzwoni dzwonkami, zapala kadzidło i gasi świece.
- organista lub organistka– odpowiedzialni za śpiew i muzykę.
- jak ktoś chce zabłysnąć, to niech wie,że ministrant niosący kadzidło nazywa się nawikulariusz, a ten, co kadzidło czyści-turyferariusz.
- dzwonki i gong. Dzwonki służyły w dawnych czasach do….odpędzania złych duchów. W liturgii zwołują wiernych na modlitwę i wzywają do zmiany postawy ciała- przyklęknąć, wstać. Gong oznajmia o najważniejszym wydarzeniu w czasie liturgii. Dzwonków i dzwonów ani gongu nie używa się w Wielki Piątek i Wielką Sobotę.
- kadzidło – symbol modlitwy unoszącej się do Boga. Okadza się ołtarz, Ewangelię, lud zebrany na liturgii, wreszcie – Ciało i Krew Chrystusa pod postaciami chleba i wina. Zazwyczaj podczas wielkich uroczystości. W liturgii wschodniej używa się bardzo obficie.
