Serce czyste to takie, które nie przestaje wielbić Pana żyjącego i prawdziwego. Jest zdolne, pośród wszystkich swoich słabości wibrować wieczną niewinnością i wieczną radością Boga. Takie serce jest jednocześnie oderwane i napełnione. Wystarczy, że Bóg jest Bogiem. W tym znajduje swój pokój i swoją radość. I Bóg sam jest jego świętością.
Świętość nie jest doskonaleniem siebie, ani pełnią oddania siebie. Jest pustką, przestrzenią, którą pozwalamy Bogu zapełnić w miarę, jak otwieramy się na Jego pełnię
/E.Leclerc-Mądrość biedaka/